Το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών ιδρύθηκε το 1989, και δέχθηκε φοιτητές για πρώτη φορά το ακαδημαϊκό έτος 1992/1993. Ήταν από τα πρώτα Τμήματα της Σχολής Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Πατρών. Το πτυχίο τετραετούς φοίτησης του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών είναι θεωρητικής κυρίως κατεύθυνσης, με ιδιαίτερη έμφαση στην σπουδή του αρχαίου ελληνικού θεάτρου.
Το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών στεγάζεται στα προκατασκευασμένα κτίρια κοντά στο κτίριο Α της Πρυτανείας, και διαθέτει δανειστική βιβλιοθήκη (περί τους 7.000 τίτλους) με αίθουσα αναγνωστών. Στα κτίρια αυτά στεγάζονται επίσης οι αίθουσες διδασκαλίας, τα εργαστήρια πρακτικών μαθημάτων (σκηνοθεσίας, υποκριτικής, σκηνογραφίας) καθώς και η αίθουσα οπτικοακουστικών μέσων. Τα βιβλία και τα ελληνικά περιοδικά που σχετίζονται με τις θεατρικές σπουδές φυλάσσονται στην Bιβλιοθήκη του Τμήματος, ενώ τα διεθνή περιοδικά στην κεντρική βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου.
Σύμφωνα με το Πρόγραμμα Σπουδών του Τμήματος, τα θεωρητικά μαθήματα παρέχουν στους φοιτητές επιστημονική κατάρτιση σχετικά με την ιστορία και την θεωρία του θεάτρου, της λογοτεχνίας, του κινηματογράφου, των εικαστικών τεχνών, της μουσικής, καθώς και μεθοδικές αναλύσεις του αρχαίου ελληνικού δράματος, του νεώτερου θεάτρου και των συναφών παραστατικών τεχνών (ιδιαίτερα της δυτικής πολιτισμικής παράδοσης). Η μεγάλη αυτή ενότητα θεωρητικών μαθημάτων έχει σκοπό να εισαγάγει τους φοιτητές σε διαφορετικές μεθόδους της θεατρολογικής έρευνας.
Παράλληλα με τη θεωρητική κατάρτιση σειρά πρακτικών εργαστηριακών μαθημάτων παρέχει στους φοιτητές την δυνατότητα να αποκτήσουν εμπειρία σε πρακτικές πλευρές του θεάτρου, όπως είναι η υποκριτική, η σκηνοθεσία και η σκηνογραφία. Ο σκοπός των εργαστηρίων είναι η εξοικείωση των φοιτητών με την θεατρική πράξη.
Το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών εκδίδει από το 2011 το Λογεῖον, ένα διεθνές επιστημονικό περιοδικό με κριτές. Δημοσιεύει πρωτότυπες επιστημονικές εργασίες στα ελληνικά, αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά και ιταλικά, οι οποίες αναφέρονται σε όλες τις όψεις του αρχαίου ελληνικού και ρωμαϊκού θεάτρου και δράματος, στην πρόσληψη του από το νεότερο θέατρο, τη λογοτεχνία, τον κινηματογράφο και τις άλλες τέχνες, καθώς και στη σύγκριση του με το θέατρο άλλων περιόδων και γεωγραφικών περιοχών. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στη διεπιστημονική προσέγγιση.