Η Σχολή Αγρονόμων & Τοπογράφων Μηχανικών (ΣΑΤΜ) ιδρύθηκε το 1917 με την επωνυμία «Ανωτάτη Σχολή Τοπογράφων Μηχανικών». Το 1930 η φοίτηση, που μέχρι τότε ήταν 3ετής, έγινε 4ετής και η σχολή ονομάστηκε «Ανωτάτη Σχολή Αγρονόμων & Τοπογράφων Μηχανικών». Κύριος εμπνευστής της ιδέας της Σχολής Αγρονόμων & Τοπογράφων Μηχανικών καθώς και των αλλαγών του 1930 ήταν ο Καθηγητής Δημήτριος Λαμπαδάριος, Ακαδημαϊκός και Πρύτανης του ΕΜΠ (1928-1933), βασικός Καθηγητής και Κοσμήτορας της Σχολής για πολλά χρόνια. Το όνομά του φέρει και το αρχικό κτίριο της Σχολής στην Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου.
Το 1974, επί κοσμητείας του Καθηγητή (σήμερα Ομότιμου Καθηγητή) Γεώργιου Βέη, ο οποίος συνετέλεσε ουσιαστικά στην εξέλιξη της Σχολής, η διάρκεια φοίτησης αυξήθηκε στα πέντε χρόνια. Το 2001 η ΣΑΤΜ σε αναγνώριση του συνόλου της προσφοράς του Ομότιμου Καθηγητή κ. Γ. Βέη στη Σχολή και στο ΕΜΠ, μετά από ομόφωνη απόφαση της Σχολής και επικύρωσή της από την Σύγκλητο ονόμασε το ΒΔ κτήριο του συγκροτήματος της ΣΑΤΜ σε κτήριο Βέη.
Από την έναρξη εφαρμογής του Νόμου-Πλαίσιου για τα ΑΕΙ το 1982, η Σχολή μετονομάστηκε σε “Τμήμα Αγρονόμων & Τοπογράφων Μηχανικών”. Η Σύγκλητος στην συνεδρίαση της 08/02/2002 αποφάσισε την επαναφορά του τίτλου της Σχολής στα μετονομασθέντα με τον Ν.1268/82 Τμήματα του ΕΜΠ χωρίς ουδεμία αλλαγή στην υφιστάμενη δομή και λειτουργία.
Ο τίτλος της Σχολής είναι ο αρχικός “Σχολή Αγρονόμων & Τοπογράφων Μηχανικών (ΣΑΤΜ)” .
Το 2017 η Σχολή Αγρονόμων και Τοπογράφων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου γιόρτασε τα 100 χρόνια από την ίδρυσή της (1917). Το εορταστικό πρόγραμμα υλοποιήθηκε με πολύ μεγάλη επιτυχία το διάστημα 11-13 Οκτωβρίου 2017.
Γενικές Πληροφορίες
Ο Αγρονόμος – Τοπογράφος Μηχανικός αποτελεί μαζί με τον Αρχιτέκτονα και τον Πολιτικό Μηχανικό τις τρεις βασικές ειδικότητες του λεγόμενου κατασκευαστικού τομέα. Και οι τρεις αυτές ειδικότητες καλύπτουν τις ανάγκες μελετών και κατασκευών του τομέα αυτού είτε αυτόνομα είτε πολλές φορές και σε επικάλυψη.
Στην Ελλάδα τα επαγγελματικά δικαιώματα του Αγρονόμου – Τοπογράφου Μηχανικού προσδιορίζονται με βάση και αφετηρία το Νόμο 4663/1930, ΦΕΚ 149Α / 9.5.1930. Ασκώντας τα επαγγελματικά δικαιώματα που του παρέχει ο Νόμος αυτός, ο Αγρονόμος – Τοπογράφος Μηχανικός κατόρθωσε στις δεκαετίες, που πέρασαν και μέχρι σήμερα να είναι ένας καταξιωμένος μηχανικός όχι μόνο στις καθαρά τοπογραφικές εργασίες αλλά και ως εργολήπτης δημοσίων έργων και μελετητής χωροταξικών, πολεοδομικών, περιβαλλοντικών, συγκοινωνιακών και υδραυλικών έργων.
Σύμφωνα με ένα συμβατικό ορισμό της Διεθνούς Ομοσπονδίας Τοπογράφων (International Federation of Surveyors), ο Αγρονόμος – Τοπογράφος Μηχανικός παγκοσμίως μπορεί να ασχοληθεί με:
Τον προσδιορισμό του μεγέθους και της μορφής της γης,
Τον προσδιορισμό της θέσης φυσικών χαρακτηριστικών, κατασκευών και τεχνικών έργων,
Τον προσδιορισμό της θέσης ορίων δημοσίων και ιδιωτικών εκτάσεων
Τον σχεδιασμό, εγκατάσταση και διαχείριση Συστημάτων Γεωγραφικών Πληροφοριών,
Την παραγωγή και σύνταξη χαρτών, σχεδίων, αρχείων διαγραμμάτων και τεχνικών εκθέσεων,
Την μελέτη του φυσικού και κοινωνικού χώρου με στόχο το σχεδιασμό αστικών υπεραστικών
περιοχών καθώς και τον περιφερειακό σχεδιασμό,
Τον σχεδιασμό, ανάπτυξη και αναδιάρθρωση των ιδιοκτησιών,
Τον προσδιορισμό των αξιών και τη διαχείριση των ιδιοκτησιών,
Τον σχεδιασμό, μελέτη, μέτρηση και διαχείριση των κατασκευαστικών έργων.
labadareio-newΗ είσοδος των νέων τεχνολογιών της πληροφορικής και τα νέα επιστημονικά και επαγγελματικά δεδομένα, που προκύπτουν από την ενιαία αγορά εργασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, θα δώσουν νέες διαστάσεις και θα διαμορφώσουν νέες απαιτήσεις τόσο στον επιστημονικό τομέα όσο και στον επαγγελματικό τομέα του Αγρονόμου – Τοπογράφου Μηχανικού στα επόμενα χρόνια.
Οι απαιτήσεις σε θέματα διαχείρισης πληροφοριών και τεχνικών διεργασιών, σε οικονομικά και νομικά δεδομένα έργων και μελετών θα αυξάνουν με την πάροδο του χρόνου. Παράλληλα νέοι επιστημονικοί και επαγγελματικοί ορίζοντες θα ανοίγονται, όπως ειδικότητες, που σχετίζονται με θέματα σχεδιασμού και διαχείρισης γης, περιβαλλοντικού σχεδιασμού και επιπτώσεων, τηλεματικής, οικονομίας των κατασκευών κ.λ.π., τους οποίους ο Έλληνας Αγρονόμος – Τοπογράφος Μηχανικός με την παραδοσιακά υψηλής στάθμης και μεγάλου εύρους εκπαίδευση που του παρέχεται, θα μπορεί εύκολα να κατακτά.
Τα δεδομένα αυτά με μεθοδική, συνεχή και συστηματική προσπάθεια από τη Σ.Α.Τ.Μ. αντικατοπτρίζονται όσο είναι δυνατό και πρακτικά εφικτό κάθε φορά στο Πρόγραμμα Σπουδών της Σχολής.
Οι Σπουδές σε όλες τις Σχολές του Ε.Μ.Π. καλύπτουν μια πλήρη και ενιαία πενταετή διάρκεια. Υποδιαιρούνται σε δέκα (10) αυτοτελή ακαδημαϊκά εξάμηνα, από τα οποία τα περιττά είναι χειμερινά και τα άρτια εαρινά. β. Το 10ο εξάμηνο διατίθεται για την εκπόνηση της διπλωματικής εργασίας, η ανάθεση της οποίας γίνεται στο 9ο εξάμηνο με τη διαδικασία που ορίζεται αναλυτικά στον Ε.Κ.Λ.-Ε.Μ.Π.. γ. Προκειμένου για εγγραφές, μετεγγραφές, κατατάξεις κ.λ.π. στις Σχολές του Ε.Μ.Π., όπου στη νομοθεσία του Α.Ε.Ι. προέλευσης αναφέρεται έτος ή τάξη σπουδών νοείται ένα από τα δύο εξάμηνα, χειμερινό ή εαρινό του ακαδημαϊκού έτους, που με απόφαση ορίζει η Σχολή για τον κάθε υποψήφιο. δ. Η εντός του εξαμήνου διάρθρωση των σπουδών ορίζεται αναλυτικά από το Ακαδημαϊκό ημερολόγιο, που αποφασίζεται και εγκρίνεται από τη Σύγκλητο κάθε χρονιά
Το Ακαδημαϊκό Ημερολόγιο
Το ακαδημαϊκό έτος αρχίζει την 1η Σεπτεμβρίου κάθε ημερολογιακού έτους και λήγει την 31η Αυγούστου του επόμενου. Το εκπαιδευτικό έργο κάθε ακαδημαϊκού έτους διαρθρώνεται χρονικά σε δύο εξάμηνα, το χειμερινό και το εαρινό. Όλα τα Π.Π.Σ. εντάσσονται σε ενιαίο «Ακαδημαϊκό Ημερολόγιο». Σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, κάθε εξάμηνο σπουδών περιλαμβάνει τουλάχιστον δεκατρείς (13) πλήρεις εβδομάδες για τη διδασκαλία των μαθημάτων του. Kατά τη διάρκεια του χειμερινού και εαρινού εξαμήνου δεν γίνονται μαθήματα και εξετάσεις στις ακόλουθες ημερομηνίες:
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
ΆΡΘΡΑ