https://www.spoudase.gr/arthra/?p_asid=6&p_asp_data=Y3VycmVudF9wYWdlX2lkPTM3NTg0JnF0cmFuc2xhdGVfbGFuZz0wJmZpbHRlcnNfY2hhbmdlZD0xJmZpbHRlcnNfaW5pdGlhbD0wJmFzcF9nZW4lNUIlNUQ9ZXhhY3QmYXNwX2dlbiU1QiU1RD10aXRsZSZhc3BfZ2VuJTVCJTVEPWNvbnRlbnQmdGVybXNldCU1QmthdGVnb3JpZXNfYXJ0aHJvbl8lNUQlNUIlNUQ9NTQxMSZjdXN0b21zZXQlNUIlNUQ9YXJ0aHJh
Ενημέρωση

Γεωπονικό Πανεπιστήμιο: Μήνυμα του Πρύτανη για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου

bookmark

 

Με αφορμή την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου ο Πρύτανης του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Σπυρίδων Κίντζιος, έστειλε χαιρετισμό με τον οποίο προς τους φοιτητές και τις Πρυτανικές Αρχές του Πανεπιστημίου.

Το μήνυμα του Πρύτανη

Εξοχότατε, Κύριοι Αντιπρυτάνεις, Κύριοι Κοσμήτορες, Κύριοι Πρόεδροι, Αγαπητοί Συνάδελφοι, Αγαπητοί Φοιτητές

Η φετινή επέτειος της 28ης Οκτωβρίου δεν μπορεί να αποτελεί μόνο σημείο αναφοράς της εισόδου της χώρας μας στη μεγάλη περιπέτεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Πρέπει, οφείλει να είναι ημέρα διδαχής από τις ηρωϊκές πράξεις εκείνων των Ελλήνων που με διάφορους τρόπους αντιστάθηκαν, όχι μόνο στον ξένο κατακτητή, αλλά και στην ίδια την έννοια του φασισμού .

Πολύ πριν ηχήσουν τα κανόνια στα πεδία των μαχών, η σκοτεινή συμμαχία των εθνικοσοσιαλιστών και των φασιστών είχε καταγάγει σημαντικές νίκες στο πολιτικό επίπεδο, καθώς οι λαοί της Ευρώπης είχαν αργήσει να αντισταθούν στην επέλαση της βαρβαρότητας, καλυμμένης πίσω από την υπόσχεση ενός ασφαλέστερου αύριο. Αρωγοί, δυστυχώς, της νέας τάξης πραγμάτων στάθηκαν πολλές προσωπικότητες από τον χώρο των γραμμάτων και των επιστημών. Έτσι, η Ευρώπη βίωσε την παράδοση των πανεπιστημιακών κοινοτήτων, και κυρίως των πανεπιστημιακών δασκάλων, της Γερμανίας, της Αυστρίας, της Ιταλίας και πολλών άλλων χωρών, στη νέα ολοκληρωτική ιδεολογία. Των ίδιων δηλαδή κοινοτήτων που από τον 13ο αιώνα, και ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα αποτελούσαν τις μοναδικές εστίες ελεύθερης σκέψης.

Την ίδια στιγμή, η μικρή μας Ελλάδα επιβεβαίωνε για μία ακόμα φορά την ιστορική της συνέχεια ως της γενέτειρας της Δημοκρατίας και της θεματοφύλακος της αντίστασης κατά του απολυταρχισμού. Εδώ εμφανίζεται εκ πρώτης όψεως ένα ιστορικό παράδοξο: η Ελλάδα εισήλθε σύσσωμη, λαός και κυβερνηση μαζί, στον πόλεμο διαψεύδοντας τις προβλέψεις όλων των ξένων στρατηγικών σχεδιαστών. Δεν την απέτρεψε ο αυταρχικός χαρακτήρας του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου, χαλαρά βασισμένος στον Ιταλικό φασισμό. Δεν την απέτρεψαν οι ισχυροί δεσμοί με την Γερμανία του 3ου Ραιχ και οι σχέσεις τεχνικής (μέσω εισαγωγών εργαλείων και χημικών), μορφωτικής (μέσω των σπουδών εκεί) και κυρίως οικονομικής συνεργασίας. Δεν την απέτρεψε ούτε η δεσπόζουσα θέση της Γερμανίας στην ελληνική στρατιωτική υποδομή και εκπαίδευση των αξιωματικών, αντίθετα, η κυβέρνηση Μεταξά άρχισε να προετοιμάζεται για τον πόλεμο από το 1937. Και τέλος, παρά την εμφανή αντίθεση της κοινής γνώμης στον πόλεμο ως μέσου διατήρησης του status quo, η είσοδος της Ελλάδας στον πόλεμο έγινε με ενθουσιασμό. Καθώς το πέπλο του φασισμού σκέπαζε την Ευρώπη, η Ελλάδα αναδείχθηκε σε φάρο αντίστασης, αντίστασης που ξέσπασε σαν κύμα από τη βάση, αυθόρμητο, χωρίς κεντρικούς καθοδηγητές.

Κάτω από την πολεμική ιαχή ενώθηκαν Έλληνες κάθε οικονομικής τάξης, πολιτικής ιδεολογίας και θρησκείας. Όπως όλοι γνωρίζουμε, ο πρώτος νεκρός ανώτερος αξιωματικός που έπεσε στο ελληνοϊταλικό μέτωπο (στις 5 Δεκεμβρίου 1940, βορειοανατολικά της Πρεμετής) ήταν ο συνταγματάρχης Μαρδοχαίος Φριζής, Έλληνας, Εβραίος στο θρήσκευμα. Ενωμένοι, λοιπόν, τότε οι Έλληνες. Ενωμένοι πρέπει να παραμείνουμε και κατά τη σύγχρονη εποχή, με τις οικονομικές και κοινωνικές αναταράξεις και ιδιαίτερα με την πανδημία του κορωνοϊού να δημιουργούν ολοένα και εντονότερες τριβές ανάμεσα μας. Η διατήρηση της κοινωνικής συνοχής αποτελεί από μόνη της μία μεγάλη πρόκληση, την οποία καλείται να αντιμετωπίσει και η ακαδημαϊκή κοινότητα. Άλλωστε αυτός είναι ο ρόλος του Δημόσιου και πραγματικά δημοκρατικού Πανεπιστημίου. Την ίδια στιγμή, οι διεθνείς και τοπικές τάσεις και εξελίξεις θέτουν πολλαπλές προκλήσεις για τη βιωσιμότητα και την ίδια την ταυτότητα της δημόσιας ανώτατης εκπαίδευσης. Είμαστε υποχρεωμένοι να διαφυλάξουμε την ακαδημαϊκή ελευθερία και την πρόσβαση στη γνώση και την ουσιαστική παιδεία σε όλους, χωρίς διακρίσεις. Μέσα στη θύελλα μιας κρίσης οικονομικής μα πρώτιστα ηθικής, οφείλουμε εμείς, ως Πανεπιστημιακή Κοινότητα, να δίνουμε πρώτοι το παράδειγμα της αρετής, της σύνεσης και του συνεχούς αγώνα για το καλύτερο, συμπορευόμενοι και συμπαρασύροντας, αν θέλετε, την κοινωνία.

Έχοντας λοιπόν σαν πρότυπο αυτούς που αγωνίστηκαν, ας είμαστε σε εγρήγορση και ετοιμότητα προκειμένου να λάβουμε τις αποφάσεις που θα απαιτηθούν στα χρόνια που θα ακολουθήσουν. Ας βαδίσουμε αυτό τον δύσκολο δρόμο με αισιοδοξία και ενωμένοι, ατενίζοντας συνέχεια την κορυφή.

Λίγα λόγια για τον Πρύτανη του Γεωπονικού Πανεπιστημίου

Ο Σπυρίδων Κίντζιος γεννήθηκε το 1962 στην Αθήνα. Μετά την αποφοίτηση του, το 1986, από την Ανωτάτη Γεωπονική Σχολή Αθηνών (ΑΓΣΑ) με βαθμό Άριστα (9) και την ολοκλήρωση της στρατιωτικής του θητείας, σπούδασε στο Τμήμα Χημείας του ΕΚΠΑ. Το 1988 μετέβη στη Γερμανία με υποτροφία της Deutsche Akademische Austausch Dienst (DAAD) ως μεταπτυχιακός ερευνητής στο Max-Planck Institute for Biochemistry του Μονάχου. Το 1993 απέκτησε το διδακτορικό του στη Γενετική και Βελτίωση Φυτών από το Πολυτεχνείο του Μονάχου. Τον ίδιο χρόνο εξελέγη Λέκτορας με γνωστικό αντικείμενο «Κυτταρο-/Ιστοκαλλιέργεια Φυτών» στο Εργαστήριο Φυσιολογίας και Μορφολογίας Φυτών (Τμήμα Γεωπονικής Βιοτεχνολογίας, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών). Το 2010 εξελέγη Καθηγητής στο ίδιο Τμήμα αφού είχε διέλθει από όλες τις προβλεπόμενες βαθμίδες. Το 2015 (ΦΕΚ 1748/19-8-2015) το γνωστικό του αντικείμενο μεταβλήθηκε σε «Κυτταρική Τεχνολογία/Βιοαισθητήρες». Έχει χρηματίσει Διευθυντής του Εργαστηρίου Συστηματικής Βοτανικής (2006-2007), Διευθυντής του Εργαστηρίου Κυτταρικής Τεχνολογίας (2015-), Διευθυντής του Κέντρου Εφαρμογών Κυτταροβιολογικών Εφαρμογών (ΚΕΚΥΤΕ) (2017-), Πρόεδρος του Τμήματος Βιοτεχνολογίας (2013) και Κοσμήτορας της Σχολής Τροφίμων, Βιοτεχνολογίας και Ανάπτυξης του ΓΠΑ (2013- 2017).

Διαθέτει ερευνητική και διδακτική εμπειρία για περισσότερα από 30 χρόνια στον χώρο της Βιοτεχνολογίας και ειδικότερα στον χώρο της Κυτταρικής Βιολογίας, Κυτταρικής Τεχνολογίας και των Βιοαισθητήρων. Είναι συγγραφέας/συνσυγγραφέας 105 πρωτότυπων ερευνητικών δημοσιεύσεων σε διεθνή περιοδικά, 20 κεφαλαίων σε διεθνή βιβλία και περισσοτέρων από 80 παρουσιάσεων σε διεθνή και εγχώρια συνέδρια. Είναι επιμελητής πέντε διεθνών επιστημονικών βιβλίων, συγγραφέας άλλων τεσσάρων, μέλος πολλών επιστημονικών εταιρειών και αποδέκτης του Bραβείου «Γεωργίας Χριστοδουλοπούλου» της Ελληνικής Ιολογικής Εταιρείας, του Βραβείου της Ελληνικής Εταιρίας Ελευθέρων Ριζών και Οξειδωτικού Stres και του Βραβείου Διακεκριμμένης Υπηρεσίας στην Επιδημιολογική Αμυντική Επιστήμη. Έχει επιβλέψει περισσότερες από 180 πτυχιακές μελέτες, 17 μεταπτυχιακές και 12 διδακτορικές διατριβές. Έχει εφεύρει τη Βιοηλεκτρική Μέθοδο Αναγνώρισης (Bioelectric Recognition Assay (BERA)) και την τεχνολογία Μοριακής Αναγνώρισης μέσω Μεμβρανικής Μηχανικής (Molecular Identification through Membrane Engineering (MIME)). Είναι κάτοχος τριών εθνικών και τριών διεθνών διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας. Είναι κριτής άρθρων σε περισσότερα από 30 διεθνή επιστημονικά περιοδικά και μέλος της συντακτικής επιτροπής τριών διεθνών περιοδικών. Είναι επίσης κριτής προτάσεων και έργων των Προγραμμάτων-Πλαισίων της Ε.Ε., του National Science Foundation (NSF), του Austrian Science Fund και του New Zealand Ministry of Business, Innovation & Employment (MBIE). Έχει συντονίσει και συμμετάσχει σε 32 διεθνή και εθνικά χρηματοδοτούμενα προγράμματα. Είναι ιδρυτικό μέλος και μέλος του Δ.Σ. του Hellenic Biotechnology Cluster (HBio), συνιδρυτής του κυπριακού οργανισμού EMBIO, μέλος πολλών δημόσιων και κλαδικών επιτροπών στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Είναι τακτικό μέλος της Ελληνικής Γεωργικής Ακαδημίας (ΕΓΑ).

 

Share on Facebook Tweet Pin it Share on LinkedIn Send email