Πώς να ξεχωρίσεις ανάμεσα σε τόσους ίδιους
Μια προτροπή (συμβουλές δεν δίνω) σε όσους θέλουν να ασχοληθούν με τον χώρο της προσωπικής ανάπτυξης. Να γίνουν coaches, να εμπνεύσουν, να επιδράσουν σε πολλούς και κυρίως. Να έχουν διάρκεια.
Ξέρεις, είναι πολύ ωραίο να βλέπεις ανθρώπους που έχουν εμπνευστεί από όσα κάνεις, οι οποίοι προχωράνε και αγγίζουν τα όνειρά τους. Ταυτόχρονα, όμως, είναι λίγο περίεργο όταν βλέπεις να επαναλαμβάνουν ή να μεταλλάσουν λόγια δικά σου ή άλλων, χωρίς να αναφέρουν την πηγή τους. Το σίγουρο είναι ότι επιβεβαιώνεις ότι είσαι σε καλό δρόμο. Ειδικά στο χώρο της προσωπικής ανάπτυξης, που εύκολα κάποιος παίρνει ένα μικρόφωνο και δύσκολα έχει να πει κάτι ουσιαστικό, η εύκολη λύση είναι να επαναλάβει λόγια άλλου. Και το κάνουν συνεχώς άνθρωποι, όχι μόνο πρωτοεμφανιζόμενοι, αλλά και αρκετοί με επιτυχίες στο χώρο. Είναι κάτι που πρώτη φορά είδα να συμβαίνει σε μεγάλα σεμινάρια στο εξωτερικό. Η αλήθεια είναι ότι έχασα πάση ιδέα για τους ομιλητές.
Στο μεταπτυχιακό μου έμαθα τι σημαίνει έρευνα, συγκερασμός απόψεων και αναφορά πηγών. Η λογοκλοπή στις πανεπιστημιακές εργασίες τιμωρείται αυστηρά, και η μη αναφορά των πηγών θεωρείται κατάπτιστη παράλειψη. Οι πηγές πρέπει να αναφέρονται μάλιστα με συγκεκριμένο τρόπο (όνομα συγγραφέα, ημερομηνία, τίτλος έργου).
Ας ξεκινήσουμε όμως από το τι χάνει αυτός που μιλά με λόγια άλλου και δεν αναφέρει τους μέντορές του: Πρώτον, σίγουρα δεν κάνει φίλο του τον μέντορα από τον οποίο αντιγραφεί. Σε κανέναν δεν αρέσει να κλέβουν τα υπάρχοντά του, υλικά ή πνευματικά. Δεύτερον, γελοιοποιείται σε όσους ξέρουν την προέλευση όσων λέει. Τρίτον, εκείνοι που καταφέρνει να κοροϊδέψει, παρουσιάζοντας κάτι ξένο σαν δικό του, κάποια στιγμή μαθαίνουν μόνοι τους ή από άλλους την πραγματική προέλευση όσων λέει ή γράφει, και το οικοδόμημα που είχε δημιουργήσει καταρρέει. Χάνει την αξιοπιστία του άρα και τους ακολούθους του. Οπότε δεν έχει διάρκεια. Τέταρτον, είναι σαν να παραδέχεται ότι δεν είναι ικανός. Ότι ο μόνος τρόπος για να πει κάτι άξιο λόγου είναι να το αντιγράψει, δηλαδή να το κλέψει.
Αντίθετα, όταν αναφέρει τις πηγές της έμπνευσής του, όλο και περισσότεροι θα τον παραδέχονται γιατί θα τον θεωρούν μεγαλόθυμο, ειλικρινή, αξιόπιστο αλλά και πηγή άντλησης γνώσεων. Εγκυκλοπαίδεια γνώσεων. Έχει μεγαλύτερο κίνητρο επομένως κάποιος να τον ακολουθήσει. Όποιος παρουσιάζει λόγια άλλων για δικά του, προφανώς το κάνει για να νιώσει σημαντικός δηλαδή για να θρέψει τον εγωισμό του. Οι συνέπειες είναι τόσες πολλές και αρνητικές που καταφέρνει τελικά το ακριβώς αντίθετο. Ρίχνει τον εγωισμό του. Ας το δούμε ανάποδα. Για να θρέψεις τον εγωισμό σου πρέπει να ρίξεις τον εγωισμό σου. Στην ίδια λογική όταν αναφέρει κάποιος τις πηγές του, ο μέντοράς του, αν είναι εν ζωή και γνωρίζει τον “μαθητή” θα θελήσει να επικοινωνήσει τις ιδέες του μαθητή μια και συμπεριλαμβάνεται και εκείνος σε αυτές. Οπότε ο μαθητής κερδίζει αναγνωρισιμότητα.
Πέμπτον, όπως θα φερθεί στους μέντορές και δασκάλους του, θα του φερθούν αύριο οι δικοί του μαθητές. Ούτε εκείνοι θα αναφέρουν ποτέ τα δικά του δημιουργήματα, όποια είναι αυτά. Αφού με τις πράξεις του, μάλλον με τις μη πράξεις του, αυτό τους διδάσκει σιωπηρά. Έκτον, είναι αδαές να χρησιμοποιεί κάποιος λόγια άλλου, γιατί με το internet, αργά ή γρήγορα η πρωταρχική πηγή αποκαλύπτεται και μάλιστα εύκολα.
Παρθενογέννεση πράγματι δεν υπάρχει. Τα φτερά του πουλιού και το σώμα ενός ανθρώπου φτιάχνουν κάτι ολότελα καινούριο, έναν άγγελο. Κάθε νέα ιδέα είναι ένας επιτυχημένος συνδυασμός παλαιότερων ιδεών (κι αυτό το βλέπω να παίζει τελευταία και σκέφτομαι τι μου θυμίζει, τι μου θυμίζει…)
Παραθέτω ένα απόσπασμα από το νέο μου βιβλίο που αναμένεται να εκδοθεί το φθινόπωρο. Ο ήρωας μιλάει στον Συνοδοιπόρο και του λέει:
“Μην αντιγράφεις αϊτούς. Μην αντιγράφεις σπουδαίους αθλητές! Ένωσε τα φτερά του δυνατότερου αϊτού και το σώμα του σπουδαιότερου αθλητή και φτιάξε κάτι καινούριο. Τον ομορφότερο άγγελο που έχει δει η πλάση. Βρες τη δίκη σου φωνή. Μίλα με τις δικές σου λέξεις. Μην ανέχεσαι να γίνεσαι η φωνή κάποιου άλλου. Ακούγεσαι παράφωνος όταν μιλάς με λόγια άλλου. Ο κόσμος έχει ανάγκη τη διαφορετικότητα. Αν είναι κάτι να αντιγράψεις, ας είναι το ανύπαρκτο.
Γι’ αυτό λοιπόν:
Γράψε, ζωγράφισε, δούλεψε, δημιούργησε με έναν τρόπο που να μην μπορούν να αντιγράψουν οι άλλοι και που αν σε αντιγράψουν να είναι τόσο καταφανές το ό,τι σε αντιγράφουν που να γελοιοποιούνται οι αντιγραφείς. Μην γίνεις καλός στον τομέα σου. Γίνε εκπληκτικός. Τόσο που να αντιγράφουν αυτά που φαίνονται και όχι τη δουλειά πίσω από αυτά. Μα, ακόμα και τότε. Μέχρι να καταλάβουν τι έκανες και να αντιγράψουν την παρούσα θέση σου, εσύ να έχεις προχωρήσει τόσο μπροστά που να μην μπορούν να σε φτάσουν ούτε με υπερπύραυλο”.
